Begrijpen

Mijn muziek als medicijn

“ Words make you think a thought.
Music makes you feel a feeling. 
A song makes you feel a thought.”

Edgar Yipsel Harburg
Liedschrijver en dichter

Wat ik ook voel, wat ik ook denk, wat ik ook meemaak:
There’s a song for that!
Ergens op de wereld voelde iemand dit ook.
En diegene vond het belangrijk genoeg om er een liedje over te schrijven. Dat is al heel groot voor mij.

Maar we zijn niet alleen.
Ik hoef alleen maar te kijken naar hoe vaak het liedje beluisterd is.

Het geeft me een gevoel van verbondenheid.
Zelfs als ik alleen ben.

En het doorbreekt mijn innerlijke taboes.
Door te luisteren naar het uiten van iemand anders, door te zien hoeveel mensen ernaar luisteren, en vooral door te ervaren dat dat gevoel voor veel mensen mooi en bijzonder genoeg is om het als kunst te beleven, voel ik de vrijheid om te voelen wat ik voel.

Ik heb als kind veel kritiek gehad op puur menselijke gevoelens.
Ik heb geleerd om me schuldig te voelen over wat ik voel en denk. Het helpt me enorm dat andere mensen die gevoelens en gedachten ook hebben, en ze kunnen en mogen uiten.

Luisteren naar muziek is voor mij als schrijven in een dagboek.

Muzikale schatkist
Ik kan uren op zoek zijn naar het perfecte liedje, de perfecte muziekstijl, melodie, of het perfecte couplet of refrein. Als ik eenmaal het juiste stuk heb gevonden gaat het in mijn muzikale schatkist, en ik haal het eruit als ik het nodig heb. 

Medicijn muziek
Gaandeweg wist ik steeds beter welke muziek ik nodig heb in een bepaald proces.
Soms is de tekst het belangrijkst.
Soms de kracht en rauwheid.
Of juist de tederheid en harmonie van de muziek.
Soms is het de persoonlijkheid van de artiest, die vergelijkbare dingen meemaakt als ik.

Met name in fase 2 ben ik veel op zoek naar nieuwe muziek, en ik maak in een snel tempo nieuwe playlists aan. Als ik wat meer tot rust kom in fase 3 selecteer ik de pareltjes uit die playlists en ruim de rest weer op.

Soms leidt de muziek me naar binnen: dan merk ik plotseling op dat ik nu alwéér naar dat ene liedje luister, maar niet met mijn volle aandacht.
Zo’n liedje maakt me attent op iets dat onder de oppervlakte in me speelt. Ik kan dan naar binnen gaan om bewust contact met mezelf te maken en voor mezelf te zorgen.

Zo werd mijn muziek door de jaren heen steeds meer een instrument en een medicijn.